Poeşéi

(quînta pêrt)
Casella di testo: Ragàs, parlòm un po' del nostr' amigh nimèl Ragàs, parlòm un po' del nostr' amigh nimèl c' l' è stè protagonèsta d' un boom ecessionèl e c' l' a aiutè i 'arzàn, pòpol intraprendèint a andèr seimper pió avanti, economicamèint. Omil, tranquèl, modèst e bistrate da tott i 'om parlè bein ed ló sol davanti ai persòtt, ciò nonostànt che ló al s'è lasè druvèr in 100.000 manèri, anca per bestemièr! L'e 'vèira, a gh'è chi dis c'al fa ed l'inquinamèint pero' me a in cgnòs dimòndi che han fat l'apartamèint e adiritùra agh' e' un quelch' industrièl che a fer la so' fortuna l' è parti' da un nimèl! E tanta ginta c' l' era de schelza e d' in suchèla la s'è fata i din-din insèma a la so' pèla... e tanta ginta c' l'era puvrèta, ai teimp indre', l'a fat i budè 'd'or a vendr' i so' budè! L'è' veramèint notèvoil al contribùt c' l'a de' a' i progrèss economic ed totta la zite'... i' arzàn a l'an capí e a gh' in riconoscèint e adèss a sembra fin c'agh fagh 'n' un monumèint! A n' omm bèlo fat tant, a tant ed chi sumèr che quel per al nimèl me a peins c' al 's pòsa fer! Tra l'èter, al nimèl, l'a sèimper dè 'na rèisa che sol cun al biogàs amortizòmm la spèisa! Naturalmèint, adèss, i punt ed vésta in vàri... a gh'é chi é favorèvol... ma a gh'é anc i cuntràri... me sun d'acòrdi a fèrel, perché per me, al nimèl, sopratòtt, tajè gros, l'é pròpria ecessionèl! Mo a pèrta al bein che a 'gh voi, gastronomicamèint, me a 'gh sun afessionè, anc sentimentalmèint, nonostànt che i salàm, i cudghìn e i grasó a sìen la causa prèma ed tott i me berzòo! Spieghèrov al perché l'è 'na gàta da plèr... a 'm duvrèv dilunghèr in tropp particolèr... bisugnarèv c' a fèssa un toff in del passè quand i' era un cuntadèin, e mènga un impighè. Casella di testo: Perché adèss, i salàm, a 'i cùmper bèlo fat e spess a fan 'na schiva che ai màgna gnan al gat… mo quanda i'era un cèno, vint o vintsinc an fà, la roba che a magnèven la gniva fàta in cà! E ai teimp ed "Carlo Còdga", quand a 's fèva 'pcarìa l'era un avenimèint per tòtta la famìa... l'era pio che 'na sègra... l'era di pio che un noss... l'era l'ònic mumèint che a's ciuceva mia ed i' oss! Me a sun chersù in d 'na cà che a gh' er'n in vintetrì, tra cui dòdez ragàs rachètic e patì e l'ònic dé che al stòmegh a 'l stèva mia tropp mel l'era propria cal dé che at masèv al nimèl! c' al gniva per Nadèl e c'al purtèva via la fam e la necleìnza ed tòtta 'na famìa! Forse l'é per col lé che me a l' o sèimper vest come s'al fòssa stè un partigiàn... o un crèst... c'al dèva la so vétta e automaticamèint tant ragazó avilí a dvintèven cunteint! Cun ciò me a 'n voi mia ofènder né Crest né i partigiàn! me a i'o sèimper purtè tott quant in pèlma ed man... al me rispètt per lor l'é fòra discussiòun... viva la resistèinza... viva la religiòun! ...sol che per al nimèl nissùn a mai fat gnint... pero', anca lo' l' e' mort per al bein ed la gint, e a'm sembra giòst e lògic c'al vègna valute' per col e 'al rapresèinta e per tòtt col l' l'a de'! Me a'l so' che a m' ì capi'! Fòmm mo' ste' monumèint' Fòmm veder a 'l nimèl che a 'gh sòmm riconoscèint! Fomegh 'na bela stàtua e metòmla in bela vésta c' la dvèinta un' attraziòun ànca per i turèsta! Gaudio Catellani (da: Il "volgare" reggiano alle soglie del terzo millennio" Ugo Bellocchi — Edizioni Tecnograf — 1999)

Quêrta pêrt

Rôba 'd cà nôstra

Sèsta pêrt