Poeşéi

(undècima pêtrt)

Casella di testo: I bias cas feva la nona (*)

La nona la-s-feva i bias a noeter ragas,                     
In fond in fona in eren pò eter che l'antenati               
d'iodieren omogeinizzati.                               
La biaseva i grosten 'd pan
da ster sduda in dal scranon
e còi du dii d'na man
la-i- pogeva sul grumbialon.
Per contenter tot quant,
la fèva-l- "col longh "... .povrèta,
seg-sugheva-1 canalòs,
cun la testa c'mè-n sambot
l'andeva su e zò,
come un ch 'an dis mai 'd-nò.                                         
 Quanti sacrifési sol p 'r-amor                                               
 sensa mei feres pagher, mai avuu 'd-pretesi,                                
 cun nov ragas e desdot man semper tesi.                                   
 Provei a immaginer                                                       
 quanta brìsa e quant grosten                                              
 c 'nal zunzei e sol un dent                                                
 l'impasteva, pian pianen.                                                 
 Al tort c'a gheven, l'era sol d'èser povrèt,                                   
 ma la fam l'è uguela per tut, brut o bèi,                                    
 pulii o melnèt, sgnor o povrèt                                           
 anch s'a s'eren di brut vilan, di contaden,                                   
 as sentev 'n'orgoglios e as vreven tant ben,                                 
 e se despès a spuseven de stala, opure 'd-sudor,                          
 an-n 'era mea un motiv d-disonor,                                        
 e sun sicur che nison, propia nison, 
                                              prova dir c'à spusesen ed coion!

                                                                             Sergio Subazzoli

(*) dal léber:
" Quand al dialét l'era 'l pan di povrét"
Racconti
Casella di testo: El mistoch (*)

Stavolta e v' insgnaró cm' as fa 'l mistoch,
Ch' 1' é roba ch' as fa prest, ch' 1' as fa coun poch:

As tós un pô 'd fareina ed furmintoun,
As grata a mot la scorza d' un limoun,

Agh vól un puchin 'd zóccher, dl'óva passa,
Ed colla bella, bouna, sana e grassa;

S' av per, zuntégh appeina un pô 'd botér,
E pò armes-cèe beint tòtt souvra '1 tolér.

Tulì dl 'acqua buìnta e pó butela
In zémma a cl' etra roba, e alloura mnèla.

Fèe un bell pastoun, e quand 1'é  mnèe cma va,
Fèe del mistoch — che tòtt e sann cm' as fa —

Mandèi al fouren fèi còser bein,
E pò sintii che pèren zucarein.

                                                              Amerigo Ficarelli

(*) dal léber "La vètta e 'dl om"

                     Bizzocchi Editore

Casella di testo: Amarcord (*)

Mezdé sunèe: «es vèd bàleer la vècia»
a la randa dal soul souvr'al furmèint...
un falchètt al fà l'ànzel e a's ghe spècia
a èli avèrti fèir'm in sém al vèint.
A cò dal bzòl a gh'è la quèrsa granda,
e l'òmbra la se sleerga in mèzz al fèin...
la sigheela lasò, tra gianda e gianda,
la sfrèiga int l'òura chèlda i sòo cantèin!
Lòng al sintèr a cgnòss 'na funtanèina:
un òc d'argijnt ch'el guerda 'd sòtt al fràsch...
la m'aspèta ànch incòo la «sgarzulèina»,
e intànt la tòos sò l'aqua con al fiàasch...
L'ée 'na svépra salvadga, l'ée spetnèda,
però l'ée bèla come i sòo vijnt àn...
e cm'a la 'm vèd, la scàpa ed gran vulèda
per feeres pò ciapèr lé pòoch lùntan.
La còrr sò pr'al sinteer, e con 'na scusa
la 's vòlta indrèe, la réd con di squasèin,
egh trèm la vòus, la lànsa un pò confusa
l'òmbra 'd la quèrsa e l'udòur 'd fèin!...
... Ricòrd... ricòrd ed 'na stagiòun pàseda
ch'i'm dìsen «Tòurna, tòurna fin ché sò,
a t'aspetòm, et cgnòss incòr la streeda,
vijn a càtèer un pcòun 'd la giuventò!».
E mè, che ormai a j'ò méss sò la pansa,
la tèsta grisa e con un pò d'àfan,
a sòun turnèe lasò, con la speransa
d'arnuvèer un ricòrd dòp a treint'àn...
La piana dal furmèint adèss l'ée in sèlda...
a'l fèelch e gh'à pinsèe un quèlch casadòur...
la funtana csé frèsca int l'òura chèlda
e l'à guastèeda i céngol di tratòur...
In sém al bzòl an gh'é gnàn piò la quèrsa:
'na chèeva ed tèra ròsa a gh'ò catèe...
'na frijda sangunèinta, acsé spèrversa,
còn un spulvràas che 'l fà rèster al fièe!
E lée?... chisà 'n do' l'ée la «sgarzulèina»...
però l'é 'd mèj che 'm la ricòrda acsè:
quànd col fiàasch, in pè a la funtanèina,
la m'aspetèva int l'òura dal mezdé!
Ricòrd... ricòrd ed 'na stagiòun pàseda
per mé... per lèe... e ch'i s'en pèrs lasò...
a ghé armèes sòul la pòulvra ed la càreda
e l'àscra d'un istèe che 'n tòurna pjò!

                                                    Luigi Ferrari

 (*) da:

www.dialettando.com

Dècima pêrt

Rôba 'd cà nôstra